ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ

Όταν ανακαλύπτουμε σε μία βαβυλωνιακή με σφηνοειδή γράμματα επιγραφή το όνομα Γιλγκαμές (εκφράζει το έπος του κατακλυσμού),ή σε μία αιγυπτιακή με ιερογλυφικά σύμβολα το όνομα Ουενέφης (εκφράζει την κατασκευή μιας πυραμίδος),ή διαβάζουμε σε ένα εβραϊκό κείμενο το όνομα Λωτ (αυτόν πια με τιμές αγίου και αναγραφή στο ημερολόγιό μας),τους θεωρούμε ως αληθινά πρόσωπα.Τους αναφέρουμε άνευ αμφισβητήσεως στα σχολικά μας βιβλία ως υπαρκτές προσωπικότητες και διδασκόμεθα τα συναφή ιστορικά γεγονότα.
Όταν,αντιθέτως,πρόκειται για ελληνικά κείμενα και ελληνικά ονόματα προσωπικοτήτων,αμέσως τα ανάγουμε σε μύθους,παραμύθια,φαντασιώσεις κλπ.Γιατί άραγε;Οι ξένες κατευθύνσεις και αβελτηρίες,ως έναν βαθμό,δικαιολογούνται.Οι εντός των τειχών,όμως,ολετήρες της ιστορικής μας μνήμης είναι αδικαιολόγητοι.
Οι δικοί μας προπάτορες και γενάρχες,οι δικοί μας βασιλείς και ήρωες,από τον Ώγυγο έως τον Βελλερεφόντη,από την Σεμέλη έως την Αλκμήνη,οι ηγέτες του Άργους,των Θηβών,του Ιλίου,της Κρήτης,των Αθηνών δεν διδάσκονται στα σχολεία μας.Δεν γνωρίζουν τα παιδιά μας ποίων απόγονοι είναι.Αντιθέτως,διδασκόμεθα,σχολαστικώς τους προγόνους των Ισραηλινών,και στο δημοτικό και στο γυμνάσιο,εξ΄αιτίας μιας ιδιάζουσας υπερχιλιετούς πνευματικής κατοχής,τον ζυγό της οποίας δεν αντέχουμε πλέον.
Γιατί οι φιλολογικές μας σχολές δεν ερευνούν την δημιουργία του ελληνικού αλφαβήτου από τις Γραμμικές μας Γραφές,όπως η στοιχειώδης λογική υπαγορεύει,παρά αναπαράγουν διαρκώς τις σαθρές αντιλήψεις του διεθνούς κατεστημένου περί σημιτικού αλφαβήτου;Γιατί οι θεολογικές μας σχολές δεν ερευνούν την υπέροχη αρχαία ελληνική θρησκεία,ενώ εξονυχιστικώς αναλύουν, επί εκατοντάδες τόσα χρόνια, την άσυμη και στείρα αρχαία εβραϊκή;
Πότε θα διδάξουμε στα σχολικά μας βιβλία για τον λιμναίο οικισμό της Καστοριάς,όπου εγνώριζαν οι πρόγονοι την Γραμμική Γραφή και έπαιζαν μουσική το 5.250 π.Χ.,ή τον βασιλέα Ακρίσιο και την πυραμίδα που έκτισε στο Άργος το 3.300 π.Χ.;Πότε θα πούμε στα παιδιά μας πως ο Διόνυσος,ο Περσεύς,ο Ηρακλής,ο Ιάσων,ο Ορφεύς,ο Θησεύς,ο Αχιλλεύς δεν απηχούν φαντασιώσεις,αλλά είναι πρόσωπα υπαρκτά με τρισένδοξο ιστορία,που τιμήθηκαν σε ναούς ως άγιοι και ήρωες από τους Έλληνες,αλλά και βαρβάρους,τους οποίους εξεπολίτισαν ή απελευθέρωσαν από δυνάστες;
Αν είχε άλλος λαός τέτοιους προγόνους (ως άριστα παραδείγματα αρετής και ανδρείας) δεν θα παρήγαγε διαρκώς για την τηλεθέαση κινηματογραφικές παραγωγές με τα έργα των,εξάγωντάς τα μάλλιστα παγκοσμίως;Δεν θα τους καθιστούσε πρότυπο στα παιδιά του,διαμορφώνοντας ηθικό φρόνημα;Πόσα περικαλλή μνημεία τόσων και τόσων ηρώων δεν έπρεπε να εχουν ανεγείρει οι οικείοι δήμοι της Ελλάδος;